very foundations

o haziran sabahı bilgisayarımın power tuşuna bastım ama o açılmadı. bir kere daha bastım, bir kere daha, bir kere daha. açılmadı.
iki gün yattım üçüncü gün servise yolladım. gitti gelmedi. arada ben okula gittim. gittim geldim. bilgisayar gelmedi.
hava ısıdı, güneş ışıdı. gündüz dışarı çıkamadım. gece içeri giremedim. şarapçı oldum, ayyaş oldum. denize sıfır her yere konuşlandım lakin istanbul dışına çıkmak nasip olmadı, nasiplenemedim.
sakinleştirici işe yaramamaya başladı, double dose or stay clean kafası yaşadım. ikisini de yapmadım. sigaraya zam geldi bırak kafası yaşadım. bırakmadım. cepte 5tl ile dolaşmalara çıktım, parkları mesken edindim, arıza aradım bulamadım.
bazı güzel insanlarla tanıştım ve bazı güzel insanlar kaybettim. öyle sandım, emin olamadım.
kafayı çizme noktasına doğru ilerledim. herkes tatildeyken ben herşeyi kendime sorun yaptım, gündüz gündüz yorganın altında uyudum bu sıcakta. yapmayacağım işler, yaptığım işler oldu.
gitmek istedim sık sık.
siklemez berk gönül insanı berk oldu, nasıl oldu anlamadım.
baktım olmuyor, değişiklik aradım. aylardır biriktirdiğim sakallarımı kestim, daha fazla güzel insan tanıdım, bu sabah gittim bir netbook aldım, daha bir sürü saçma şey.
artık sorunlarımı listeliyorum aklımda. hepsini halletmeye çabalıyorum. o liste belli ki hiç boş olmayacak. en azından denedim derim.