önce
20080901
happy happy joy joy mothra hug
validenin apartman kapısını bir anlık gafletle açık unutmasından yararlanan bu kocaman güve hızla gözlerden uzaklaşarak kendini unutturmuştu. daima merdiven vasıtasıyla çıktığım ikinci katta ise tekrar karşılaştık, açık olan daire kapımızdan umarsızca içeri girmişti hayvan. odama girdiğimde o çoktan gelmişti, elbiseleri yerdeydi ve benim deodorantımı kullanıyordu.
o günden sonra (takribi sekiz saat önceye denk geliyor) beraber yaşamaya, zorluklarla birlikte mücadele etmeye ve pokemon ligine katılmaya karar verdik. güveyi eğitecektim, zehirli gaz saldırısı öğretecektim, rare candy yedirecektim. o da karşılığında savunmadan sorumlu devlet bakanım olacaktı. ne varki bu hayvan, yontulmamıştı. uçuşta izlediği tek istikamet, 75 derece açıyla yukarısıydı ve o an bunların niye sadece bir gün yaşadıklarını anladım lan. çıkıyorlar çıkıyorlar, ya yorulup yere çakılıyorlar ya da oksijensiz yer çekimsiz alemlere gidiyorlar bunlar var ya adamı katil eder.
tabi doğal ortamından uzak kalan her hayvanat gibi o da zorluk çekti. mesela her saat başı çıkıp tavana sürttürüyor kendisi. o sırada korku oyunlarıyla içli dışlı olan ben yusf oluyorum, üç büçük oluyorum, ilişkimiz kötüye gidiyor. açtım camı sonuna kadar. mesajı verdim. bekledim. gitmedi.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
7 comments:
herkeste bir hayvan sevgisi bugunlerde. gözlerim yasarıyor sevgimin siddetinden.
sabah kalktım. bir not bile bırakmamış. telefonunu arıyorum açmıyor. sanırım bitti ;_;
hayvan milleti değil mi. hepsi aynı.
havalı olsun diye latince yazmışsın ama üşenmedim baktım common whitetail diyor. öyle olmaz common falan.
çocuğun varmış gibiydi değil mi ağabey
Post a Comment