20080515

gerilim dolu hatlar gergin

1,80
ünverziteye ilk başladığımda bir yıl açıktan öss'ye hazırlanmış, hala post-lise sendromunu yaşayan saçı uzun çoğunluktan biriydim lan. bir yüksek okula kapağı at, kurtulursun yalanına kendimi fazlasıyla inandırmış olmalıyım ki ilk senem hovarda geçti. ilk derslerde hocalarla tanışma seansını hatırlar gibiyim. düşünün ilk hafta bile okula gitmişim. iki gün dayanabilmiştim neyse. dediler işte not sisteminiz aa ba bb diyedir, ikinci sınıfta bir-nokta-sekiz dördüncü sınıfta iki-nokta-sıfır barajını geçemezseniz hayat sizin içi hoş olmaz. aklımdan geçenleri dün gibi hatırlıyorum; "1.8 ne ki lan? her dersten 50 alıp geçsem ortalamam 2.0 olur, olsada koydum olmasa da!" tam o anda kapıdan bir gangsta rapper girip "FOOL!" dese bugün çok daha farklı yerlerde olurdum. ikinci dönem havaların da ısınmasıyla bir gevşeyiş, aynı zamanda büyükşehirden ayrı kalmanın verdiği gurbet acısı, psikolojik sorunlu kafalar yaşıyorum derken yaza doğru not çizelgem d ve f harfleriyle dolmuştu. ama hala umut vardı! ne de olsa ortalamam 1.00 civarındaydı. ve yaz okuluna gitme ihtiyacı hissetmedim. ikinci senemde düzenimi daha oturtmuş, "günü gününe çalışcam lan" felsefesini benimsemiş ve hatta bu tutumumu beş hafta sürdürebilmiştim. günler birbirini kovaladı. ikinci dönemde gr kavramıyla tanıştım. ama hala dz başarısına ulaşamamıştım. küçük de olsa bir umut vardı. yaz okuluna gittim, kolay dediler diye. değilmiş. göl kenarındaki bir okulun nem oranıyla tanıştım. öğlen güneşinde okul bürokrasisiyle uğraşmak beni yordu, sabah beşte yatan ve kahvaltı yapmayan bir insan olarak gücümü kaybettim ve kendimi ikna yeteneğiyle elde ettiğim bir yurt odasına zor attım. iki gün çıkamadım. hücrede çürümek kavramını ucundan tattım. açlıktan bayılmakla yemek almaya giderken bayılmak arasında ikame edilebilirlik denklemleri kurdum. ellerinde bayraklarıyla erasmus öğrencileri üzerime üzerime geldi. falan. o günden beri yaz okulu fobim var. üçüncü sene, benden 2-3 yaş küçük insalarla ikini sınıfı tekrar okuyordum. alttan derslerimi temizliyordum ufaktan, ama yetmiyordu, yetemiyordu. ve bugün bulunduğum nokta; vizesinden 45 finalinden 65 aldığım bir dersten kalmak. hayatımda hiç dersi dinleyerek anlayan bir insan olmadım. onun yerine sınavdan önceki gün 300 sayfa kitaptan çalışma yolunu seçtim. iki quiz bir ödev bu kadar mı önemli? bilmesem, üzülmem. bildiğim derslerden kalıyorum. lan ben dün marx'la yattım weber'le uyandım arada durkheim'e uğradım boşuna mı bunlar? ben genelde sakin bir insanım. şalterimi attırmayı başardılar.
2,00

6 comments:

jane de lus said...

bazen ne yaparsan yap olmuyor bazen diyor bir türk büyügü ve bana da hep aynısı oluyor. damn

Brandon said...

ooofff...


büyük ünüversütelerün sadece egosu büyük sanırım..

chuchuchuw said...

bende çok yorgunum ferk! Çalışmam gereken 300 sayfalar yok ama uğrasmam gereken o kadar cok sey varki. Keşke 300 sayfalar olsaydı, somut bişey en azından, çalışınca bittebileceğini, yeticeğini bilseydim! Burdaysa ne öğrensen yetmıyor,öğrenmekle bitmıyor fılan mutlaka bırılerı daha fazlasını bılıyor, elle tutulur bişey değilki lanet.. Bilgisayar vucudumun bi parcası oldu. Çok bıkkınım. Bırakıcam bu işleri. fake çantalar yapıcam aynısına bakarak!

Unknown said...

o işte para var bak sfgdjkf
bu gece de 300sayfa var lan anlaşarak mı ayarlıyorlar nedir? 51'deyim -.-

ttku said...

okulum az once uzadi. nalet olsun.

Unknown said...

ben de uzattım. bir tek o bok attığım dersten geçmişim ahah