20081024

buralar eskiden bostandı

ama artık tadı kalmadı. herkes gitti. herkes terketti çünkü birşeyler herkesi terketti. esentepeden aşağıya bakıyorum göle doğru, yağmur tahminleri yapıyoruz, yağmıyor. esiyor üşüyoruz. sohbet ediyoruz ama adlarımızı bilmiyoruz. sormuyoruz. isimler önemli değil. ve inzivaya çekiliyorum burada. doğayı yok sayıp küçük odamda, bütün gün sandalyemde oturuyorum. kafa dinlediğimi sanıyorum. revayı outlands'de arıyorum yedi tam günümü harcayarak. yararlı mı yoksa zararlı mı?
yararlıysa kime yarar? o kitabı yine okumak istedim. hiç bitiremedim. adı cry, my beloved country, hatırladığım kadarıyla. o kitabın duru anlatımını severim. okurken hiç sıkılmam. hayallere dalıp uyurum. başka kitaplar okurken sıkılıp uyurum. günde altı saat uyurum.

1 comment:

Jack said...

outland değilde, herkesi birşeyler terketmiş hakkaten.