kan var mı kan?

> geçen yurtta yatıyordum ama uykum gelmedi, oyun oynuyorum. çenemde bir ıslaklık. sürüyorum elimi. az sonra yine bir ıslaklık. yine sürüyorum. üçüncü kereden sonra noluyor lan diye ışığı açmamla elimin kana bulandığını görmem bir oldu. komik olan akan yeri bulamıyorum. akacak kan damarda durmaz derler ya, ufacık bir çatlaktan pekmezim akıyor şırıl şırıl. kolonya falan sıktım öldü orası. güldüm gece gece. > kediler... kedilerle mesafemi hep korumuşumdur. eve dönecektim, bilet bulamadım, beklemem gerekti. içersi bunaltıcıydı dışarıda bekleyeyim dedim. hava soğuk. tombik bir kedi geldi. hayatımda ilk defa kedi seveyim dedim. kalktı masaya zıpladı ordan üstüme. kucağıma, montumun polarımsı dokusuna kuruldu. lan üzerimde kedi var kocaman. kedinin yavşağı da böyle oluyormuş demek. herkes bana bakınca utandım ve 'ay üstümü pisletecek şimdi, pist, kalk lan' nidalarıyla kediyi itterikledim. gitmedi. ayağa kalktım. düştü gitti. önceden armor piercing patilerini etime geçirmeyi ihmal etmedi ama. > mcdonald's. okuldan eve gelirken uğrayıp klasik paketimi hazırlatmayı adet edindim. ama bu hafta yerinde gitmeyen birşeyler vardı. çalışanlara ya komik olacaksınız diye brifing vermişler ya da prim dağıtmışlar bilemiyorum, bir mutluluk havası, espriler uçuşuyor. mc çalışanı: evet dostum sen ne istiyorsun? berk : iki hamburger bi büyük patates paket olsun. mc: n'apalım? b: ehe (final dönemi sonrası her tür kötü muameleyi kabul eden özürlü sırıtışı) sadece bizim burdakinde mi böyle acaba? şu caddeye açılmadık bir burger king kaldı, kurtulalım bu azaptan... > dilencilerden nefret ederim. dilenciden daha çok nefret ettiğim şeyler yancılar ve sinyalcilerdir. dilencilere para vermem. ama geçen verdim. neden? çocuk çalışıyordu. hayır overpriced selpak satan zibidilerden bahsetmiyorum. çocuk yerde para arıyordu! yerlere bakarak geziyordu. cebimden çıkan ilk bozuk parayı verdim. ekmek alacağını iddia etmişti zaten, yeter o kadar. > bir de tüm gün istanbul sokaklarında arabalarıyla gezen çöp toplayıcılar var. çingene olanlardan bahsediyorum. çöpleri geri dönüşüme götüren eko sistemin gizli kahramanları. onlara saygı duyuyorum. çöp toplayıcılar > greenpeace. > kanlı el, kucaktaki kedi, mcdonalds, dilenciler, çöpçüler. hepsinin ortak noktası anlatılmaya değmeyen hikayeler olması. anlatacak kadar ilginç şeyler olmuyor hayatımda. ama anlatacak birşeyim yoksa anlamsızlaşacağımı da biliyorum. nasıl derler barbar krallar: adama bir altın verip evine yollayın. artık anlatacak bir hikayesi var. ---------------- yazarken çalan: Simian mobile disco - Scott