bugün yine beni mutlu eden o olay oldu...
pabuçlarımı bağlarken çok mu eğildim nedir, ensemde bir soğukluk oldu, işte o an ben bu dünyaya ait değildim ve herşeye bir gözlemci olarak yaklaşıyordum.
yılda bir-iki kere yaşadığım bu olayda, yirmi senedir bu dünyada değilmişçesine, her olguya ilk defa karşılaşmış gibi bakıyorum. anlatabileceğimi, en azından şu an için, sanmıyorum.
kaba özetiyle; ilk önce neden ayakkabılarımı bağladığımı sonra neden apartmanlarda yaşadığımızı, neden yollardan arabalar geçtiğini ve neden biryerlere gittiğimizi anlayamadım o beş dakikalık süre boyunca.
mutluydum.
2 comments:
kutsalevren.
ve kutsal sıfatını addeden biz.
Post a Comment